Dua ÇiçeğiMarantaceae
familyasındandır. Tropik Amerika'da doğal olarak yetişen 30 kadar türü
vardır. Üzerleri desenli ve renkli çok dekoratif yapraklara sahiptirler.
Saksı çiçekçiliği yetiştiriciliğinde önemli türü Marantha leuconeura
kerchoveana, yaprakları elips şeklinde, damarın her 2 tarafında koyu
yeşil-kahverengi lekeli. Marantha leuconeura massangeana ise, yapraklan
diğerinden biraz küçük, damarın her iki yanı koyu yeşil lekeli, damar ve
damardan yaprak uçlarına doğru kırmızı çizgilidir. Yaprağın alt yüzü de
kırmızı-yeşil renklidir.
İklim İstekleri
Dua Çiçeği gelişme döneminde ortalama 20-23 C sıcaklığa gereksinim
duyar. Kışın 16-18C’ye gereksinim gösterir. Ancak sıcaklık 10 C’nin
altına düşmemelidir. Yüksek orantılı nem ister.
Toprak İsteği
John Innes saksı kompostu No.2’de iyi gelişir. Yani daha yüksek düzeyde
besin maddesi istendiğinde boynuz ve tırnak unu ile kalsiyum fosfat ve
potasyum sülfat oranları 2 kat artırılır. Ayrıca hacim olarak 2 kısım
turba, 1 kısım tınlı toprak ve 1 kısım kumun karışımıyla elde edilen
harç da kullanılabilir. Bir başka harç ise, yine hacim olarak 2 kısım
turba, 2 kısım yaprak çürüntüsü, 1 kısım perlit ve ½ kısım yanmış ahır
gübresinin karışımından oluşur.
Üretim Tekniği
Üretimi çelik ve ayırma ile yapılır. Çelikler genç dip sürgünlerinden
Mayıs-Ağustos ayları arasında alınır. Hacim olarak eşit miktarlarda
turba ve kum karışımına dikilerek 21 C sıcaklıkta köklendirilir. Yüksek
orantılı nem ve gölgeleme zorunludur. Rizomlu olan bu bitki Nisan ayı
içerisinde bölme suretiyle de üretilebilir.
Gübreleme
Her yıl Mart-Nisan ayları arası saksı değiştirme yapılır.
Sulama
Bitki ılık kireçsiz su ile bolca Mayıs-Eylül’e kadar sulanmalı,
yapraklara yağmur suyu püskürtülmelidir. Kışın ise orta derecede
sulanmalı, saksı toprağı hiçbir zaman tümüyle kuru bırakılmamalıdır.
Budama
Budama gerektirmez.Ancak yetişkin bitkilerdeki düzensiz büyüme gösteren
sürgünler herhangi bir zaman kesilerek uzaklaştırılmalıdır.
Hastalık ve Zararlıları En önemli zararlısı Kırmızı Örümcekler’dir. Kırmızı Örümcekler, Akar adı ile tanınırlar.
Çıplak gözle zor fark edilirler. Vücutları oval yumuşak ve yapılı,
üzerlerinde seyrek uzun kıllar bulunur. Akarlar, bitkilerin
yapraklarının özellikle alt kısmını sokup bitki öz suyunu emerler.
Ayrıca emme sırasında salgıladıkları zehirli maddelerden dolayı
yapraklarda beyaz, sarı ve kahverengimsi lekeler oluşur. Bitkinin
yapraklarının tümünü kurutabilir. Mücadelesi, akarları öldüren
Propargite 73 E.C. ( sıvı görünümünde % 20-50 arasında etkili madde
içeren) 8-10 cc’lik 10/1 suya preparat veya Dicofol 20 E.C. ( sıvı
görünümünde % 20-50 arasında etkili madde içeren) 15 cc’lik 10/1 suya
preparat hazırlanarak uygun bir pülverizatör ile bitkiye
püskürtülmelidir. İlaçlama sırasında özellikle yaprakların alt kısmına
ilaçlanmasına dikkat edilmelidir.