Golden Barrel Kaktüs
En çok talep edilen kaktüs çeşitlerinden biri olup büyümesi yavaştır.Ofis ortamında rahatlıkla kullanılmaktadır.
KAKTÜS YETİŞTİRİCİLİĞİ
Kaktüslerin anavatanı Amerika kıtası ve yöresindeki adalar olup, en çok kaktüs türüne Meksika da rastlanmaktadır.
Tanımı:
Kaktüs
adı Yunancar17;da r0;dikenli bitkir1; anlamına gelen r0;kaktosr1;
kelimesinden gelmektedir. Yaprakları hemen hemen kaybolmuş, bunların
yerini dikenler almıştır. Gövde genelde dilimli, köşeli, kıvrımlıdır.
r0;Areolr1; adı verilen kadife tüylü diken dipleri en belirgin
özelliğidir. Çiçekleri güneşi yansıtmak için saten gibi parlak, kısa
ömürlü, maviden başka her renktir.
Bitkiler dünyasında tümüyle
ayrı bir yapıya ve güzelliğe sahip olan kaktüslerin bilinçli şekilde
yetiştirilmeleri, onlara emek veren kişilere çok zevkli anlar
yaşatabilir. Birbirinden çok farklı yapı, görünüş ve umulmadık derecede
renkli, güzel çiçekleriyle gerçek süs bitkisi niteliği kazanan
kaktüslere, etli bitkiler (succulents) adı da verilmiştir.
Amerika
kıtasının kızgın çöllerinde son derecede sıcak güneş ışınları altında
kuru rüzgârlara göğüs geren, gece ve gündüz ısı değişimi altında
yaşamını sürdüren kaktüsler vardır. Böylesine zor koşullar altında
yaşayabilen kaktüslerin yaşam gücünü diğer bitkilerle kıyaslamak mümkün
değildir. Yapılan araştırmalara göre, kaktüsler bu tür ağır koşullara ve
60 C'a varan sıcaklığa kadar dayanabilmektedir. Bu dayanaklılıkları,
üzerlerinde bulunan tüy ve dikenlerin doğrudan gelen yakıcı güneş
ışınlarını yansıtan, hafifleten ve etkilerini önleyen koruyucu
rollerinden kaynaklanmaktadır.
Kaktüslerin en önemli
özelliklerinden biri de, yaşamı için gerekli olan su toplamını kendi
bünyelerinde depolayarak kuruda kaldığı zaman bu yedek sudan
yararlanabilmeleridir. Bu tür bitkiler hafif bir yağmur ya da gece düşen
çiğden bile yararlanarak en küçük fırsatları bile kullanmayı
bilmektedir. Diğer önemli özellikleri, kaktüslerin bünyelerinde depo
ettikleri suyu oksidasyon işlemine sokarak kendi beslenmelerine yararlı
olarak şeker dengesini sağlayabilmeleridir. Kısaca, kaktüsler hangi
şekilde olursa olsun yaşam koşullarındaki değişikliklere uyum
göstermesini en iyi bilen ve bu yetenekleriyle yaşamlarını sürdürmeyi
sağlayan bir bitki grubunu oluştururlar.
Diğer Türleri: Doğada
5.000 türü bulunan Cactaceae familyasını 3 altfamilyaya ayırmak ve bu
altfamilyaları oluşturan önemli cinsleri şu şekilde sıralamak
olanaklıdır.
1. Altfamilya: Peireskioideae (ince ve uzun, çoğu hala yapraklı kaktüsler): Peireskia.
2. Altfamilya: Opuntioideae (gelişme noktalarından sürgün veren, yassı veya sütunumsu kaktüsler)puntia.
3.
Altfamilya: Ceroideae (diğer top ve sütun formlu kaktüsler):
Aporacactus, Astrophytum, Cephalocereus, Cereus, Chamaecereus,
Echinocactus, Echinopsis, Epiphyllum, Ferocactus, Mamillaria,
Melocactus, Notocactus, Rebutia, Rhipsalidopsis, Trichocereus,
Zygocactus.
YETİŞME İSTEKLERİ
Sıcaklık:
Büyüme ve
çiçeklenme dönemlerinde sıcağı çok severler. Kışın birçok kaktüs türü
6-10 oC arasında sıcaklığa gereksinim gösterir. Daha ılık iklimlerde
yetişen bazı türleri ise sıcaklığı 10-15 oC olan yerlerde bulundurulur.
Ancak, kaktüslerin iyi bir şekilde çiçeklenebilmeleri kışın su
verilmeden aydınlık ve serin bir yerde tutulmaları ile sağlanır.
Orantılı Nem:
Kuru havayı severler. Dolayısıyla % 50-60 lık nem yeterlidir.
Işık:
Etli
bitki ve kaktüs türlerinin her birinin ışıkla ve güneşle ilişkileri
birbirinden farklıdır. Bazı türler doğ¬rudan güneş ışıklarına
dayanabildiği halde, bazıları gölgede kalmayı isterler. Doğrudan güneş
ışığına da¬yanabilen, kızgın çöllerdeki doğanın en acımasız sı¬cak ve
kuraklığında yaşayabilen türler olduğu gibi, bir kısım bitkiler güneşten
sanki korkar gibidir. Sıcaklığın verdiği ağır ortam içinde bitkinin su
gereksinimi fazla olur. Genel olarak kaktüsler aydınlık ve güneşli
yerleri severler. Eğer iç mekanlarda bulunduruluyorlarsa, güneşe bakan
pencere önleri en uygun yerlerdir. Uzun süre yoğun gölge yerlerde
bırakılan kaktüslerin yeni çıkan sürgünleri anormal uzamaya başlar ve
renkleri açık yeşil, giderek sarıya dönüşür. Bitkiler kışın daha az
aydınlık yerlerde tutulabilir. Kışı gölge yerlerde geçiren kaktüsler,
İlkbaharda güneşe birdenbire değil, alıştırılarak çıkarılmalıdır.
Saksı Harcı:
Kumlu,
süzek toprakları severler. Yeterli havalanma ve drenaj sağlayabilmek
için karışımların en az 1/6r17;sı kaba dişli kumdan oluşmalıdır. Genel
olarak kaktüs yetiştiriciliğinde kullanılan saksı toprakları hacim
olarak 1 kısım tınlı toprak, 1 kısım yaprak çürüntüsü, 1 kısım kaba
dişli kum ve 1 kısım odun kömürü, tuğla veya saksı kırığının karışımıyla
elde edilmektedir. Ayrıca, hacim olarak eşit miktarlarda tınlı toprak,
yaprak çürüntüsü, kaba dişli kum ve yanmış ahır gübresinin karışımından
oluşan harç da kullanılmaktadır. Bazı kaktüslerin büyütülmesinde ise
1:1:1 veya 2:1:1 oranlarında perlit, turba ve yaprak çürüntüsünün
karışımından yararlanılmaktadır.