Tüplü Yarı Bodur Meyve Verme Durumunda Bursa Yarma Şeftali Fidanı
Yetiştirici Bilgileri
Üretim Miktarı;
Ülkemiz yaklaşık 400.000 tonluk üretim miktarı ile şeftali üretiminde dünyada 6-7 sıralarda yer almaktadır. Son yıllarda yeni klon anaçlarının da üretimde kullanımı ile şeftali üretiminde artış gözlenmektedir.
Toprak ve İklim İstekleri;
Şeftali ve nektarinlerde ana dal ve gövdeleri - 20ºC’ye kadar dayanmakla birlikte erken ilkbaharda -2,,4 ºC de çiçekler zarar görürler. Genç meyveler çiçeklere göre donlara daha hassastır. Ege, Marmara, Akdeniz ve Güneydoğu Anadolu Bölgelerinde 800 m rakıma kadar olan yerlerde şeftali yetiştirilebilir. Soğuklama istekleri 350-1300 saat arasında değişmektedir. Şeftali yetiştiriciliği için ağır olmayan, drenaj sorunu bulunmayan, kumlu-tınlı, alüvyal, PH’sı 6,5-7,5 arasında olan topraklar en uygun topraklardır.
Anaç Kullanımı;
Şeftali ve nektarinlere bazı çeşitlere ait tohum çöğür anaçları, Nemaguard ve GF-305 gibi nematoda dayanıklı, tohum anaçları kullanılmaktadır. Son yıllarda özellikle namatod sorunu olan ve aktif kireç oranının % 10 ‘un üzerinde olduğu topraklarda GF 677, GF 557, Gadaman, GN -15 ve GN -22 şeftali badem melezi anaçlar kullanılmaktadır. Bu anaçlar kısıtlı sulama koşullarında gelişebildikleri gibi kök ur nematoduna da dayanıklıdır.
Ağır bünyeli topraklarda (su tutma kapasitesi % 70‘in üzerindeki topraklar) şeftali yetiştirilecekse Myrobalan 29-C, Marianna, Saint Julien-A MR.S- 2/5 erik klon anaçları ile erik şeftali melezi Citation klon anacı üzerine aşılı fidanlarla bahçeler tesis edilmelidir. Ancak bazı şeftali çeşitlerinde erikler üzerinde uyuşmazlık görülebilmektedir. Şeftali çöğürleri üzerinde 6x5m, 5x5m, GF 677 ve Gadaman şeftali badem anaçları üzerinde 5x4m, Myrobalan 29 C ve Saint Julien-A anaçları üzerinde 5x3m aralık ve mesafelerinde bahçe tesis edilmelidir.
Terbiye Sistemleri;
Şeftalilerde açık vazo denen goble terbiye sistemi en yaygın olarak uygulanan sistemdir. Bunun dışında V, Y(tatura) ve değişik doruk dallı terbiye sistemleri uygulanmaktadır.