Karpuz Yetiştiriciliği
KARPUZ
YETİŞTİRİCİLİĞİ
Karpuz tarımı, dünyada ve ülkemizde oldukça geniş bir alanda yapılmaktadır. Türkiye dünya karpuz üretiminin %20’sini gerçekleştirmektedir.
2. ÇEŞİTLER
Bölgemizde
"Sugar Baby ve Crımson Sweet” çeşitleri kullanılabilir. GAP-BKİB 1987-1992
yılları arasında Şanlıurfa- Koruklu Tarımsal Araştırma İstasyonunda yaptırmış
olduğu denemeler sonucunda da Urfa Yerli, Halep Karası, HZ.No.2 gibi çeşitler
tavsiye edilmektedir.
3. İKLİM VE TOPRAK İSTEĞİ
3.1. İklim
İsteği
Karpuz,
sıcak ve ılık iklim bitkisidir. Soğuklardan çok etkilendiği için yetişme
devresinde don tehlikesi olmamalıdır. Karpuz Tohum ekiminde toprak sıcaklığı 12 C’nin üzerinde olmalıdır. Rutubetin yüksek olduğu yerlerde
hastalıklardan etkilenir.
3.2. Toprak
İsteği
Karpuz
yetiştirmek için derin, geçirgen su tutma kapasitesi yüksek kumlu-tın veya
tınlı kumlu topraklar uygundur. Ağır killi topraklar ve hafif topraklarda çok
iyi bir gübreleme ile karpuz yetiştirilebilir. Drenajı yetersiz ve tabansuyu
seviyesi 1 m’nin altında olan yerler ise uygun değildir.
4. YETİŞTİRME TEKNİĞİ
4.1. Ekim
Nöbeti
Fusarium
solgunluğu, mildiyö ve özellikle antraknoz hastalığının görüldüğü tarım
alanlarında en az üç yıl ekim nöbeti uygulanmalıdır.
Bölgemizde
karpuz + pamuk + buğday + 2. ürün veya karpuz + pamuk + mercimek + 2. ürün
münavebesi uygulanabilir.
4.2. Toprak
Hazırlığı
Karpuz
yetiştiriciliğinde toprak hazırlığına sonbaharda ilk yağışlardan sonra
başlanmalıdır. İlk yağışlardan sonra toprak tavda iken derin sürüm yapılmalıdır.
Eğer yağışlar gecikirse yağışları beklemeden derin sürüm yapılabilir. Derin
sürümün arkasından kesekleri parçalamak için kültüvatör gobledisk veya
diskharrow ile ikileme yapılmalıdır. İkinci toprak işleme dönemi ise Şubat-Mart
ayları olup uygun toprak tavında kültüvatör ile toprak işlenerek arazi ekim ve
dikime hazır hale getirilir. Ekimden önce tarlada otlanma görülürse tekrar
kültüvatör ile toprak işlemesi yapılabilir.
4.3. Ekim
veya Dikim
4.3.1. Ekim
Karpuz
yetiştirilecek arazide ekimden önce sıra arası 2 m olacak şekilde karık pulluğu
ile karıklar çekilmelidir. Bu karıkların kenarına tek taraflı olarak ve sıra
üzeri 75 cm olacak ocaklara ekim yapılır. Her ocağa 2-3 adet tohum bırakılmalıdır.Karpuz Tohumlarının üzeri 5-6 cm toprakla örtülerek hafifçe bastırılmalıdır.
Bölgemizde araziye ekim 20 Nisan-5 Mayıs tarihlerinde yapılmalıdır. Çıkıştan
sonra ocakta fidelerden uygun olan iki adedi bırakılır. Daha sonra bir adet
bitki bırakılır.
4.3.2. Fide Yetiştirerek Dikim
Karpuz
tarımında erkencilik açısından fide ile yetiştiricilik yapılabilir. Bunun için
10x13 cm ebadındaki altı delinmiş plastik torbalar (tüp) kullanılır. Bu
torbalar iyi karıştırılmış harç ile doldurulur. Harç yapmak için hacim olarak 1
ölçü bahçe toprağı, 1 ölçü iyi yanmış ahır gübresi ve 1 ölçü kum iyice
karıştırılır.
Harç
doldurulmuş olan torbalara karpuz tohumları 4-5 cm derinlikte konur. Her
torbaya tohumun kalitesine göre 1-2 adet tohum bırakılır. Bu torbalar süzgeçli
kovalarla sulanarak seralar veya yüksek tünellere konur. Bu işler bölgemizde
5-15 Mart tarihlerinde yapılmalıdır. Torbalarda yetişen fidelerin zaman zaman
otları alınır ve sulaması yapılır. Normal şartlarda fideler 30-45 gün içinde
dikime hazır hale gelir.
Dikime hazır
hale gelen fideler sıra arası 2 m ve sıra üzeri 75 cm olacak şekilde daha
önceden kültüvatör ile sürülmüş ve karık pulluğu ile karıkları açılmış olan
tarlaya dikilmelidir. Plastik torbalardan fideler çıkarılırken fide toprağının
dağılmamasına özen gösterilmelidir. Dikimden sonra mutlaka can suyu
verilmelidir.
4.4.
Gübreleme
İyi bir
karpuz yetiştiriciliği için gübrelemeye ihtiyaç vardır. Sonbaharda derin
sürümden sonra 3-4 ton/da ahır gübresi atılarak kültüvatörle karıştırılmalıdır.
Kimyasal gübre
olarak 15-18 kg/da N ve 10 kg/da P2O5 verilmelidir. Fosforlu gübrenin tamamı ve
azotlu gübrenin 1/3’ü ekim veya dikimden önce atılarak kültüvatörle
karıştırılmalıdır. Azotlu gübrenin 1/3’ü çiçeklenme devresinde 1/3’ü ise
meyveler 5-65 cm çapında olduğunda verilmelidir.
4.5. Sulama
Verimin
yüksek ve kaliteli olması için bitki, kök bölgesinde yeterli nemin
bulundurulması gerekir bu nedenle karpuz yetiştiriciliğinde sulama yapmak
gerekmektedir. Karpuz fideleri tarlaya şaşırtıldıktan sonra iyi bir can suyu
verildiğinde bitkiler uzun süre sulamaya ihtiyaç duymadan gelişme gösterirler.
Fideler küçükken fazla sulama yapılırsa gelişmeye olumsuz etki yapar. Meyve
oluşum dönemine kadar mümkün olduğu kadar az sulama yapmak gerekir. Meyve
büyüklüğü 5-6 cm olduktan sonra normal sulamalar yapılmalıdır. Bu devreden
itibaren 15 günde bir sulama yapılmalıdır. Sulamalarda 0-90 cm toprak derinliği
tarla kapasitesine getirilmelidir. Sulamalara bitkiler verimden düşmeye
başladığında son verilmelidir.
4.6. Bakım
Karpuz yetiştiriciliğinde
tüplerde çıkıştan itibaren bakım yapılmalıdır. Tüplerde fidelerin yanında
çıkacak olan yabancı otlar zaman zaman alınmalıdır.
Fideler
tarlaya şaşırtıldıktan sonra yapılacak olan birinci ve ikinci sulamadan sonra
çapalama yapılmalı ve yabancı otlar temizlenmelidir. Bitkilerin kolları
geliştikten sonra çapa işleri yapılmamalıdır.
5. HASTALIKLARI, ZARARLILARI VE MÜCADELESİ
5.1.
Hastalıkları ve Mücadelesi
Fusarium
Solgunluğu
Hastalık
etmeni çeşitli mantarlardır. Çimlenme devresinden itibaren tüm gelişme dönemine
etki eder. Hastalığa yakalanan fideler genellikle kurur. Bitki gelişme
devresinde hastalığa yakalanırsa kol uçları ve yapraklarda önce solgunluk
arkasından kuruma meydana gelir. Bitkinin iletim demetlerinde lekeler ve kök
boğazında yakınlık görülür. Bu hastalığa etmen olan mantar ile mücadele
kültürel yollar ve ilaçlı mücadele ile yapılır. Kültürel tedbirlerin en
önemlileri sulama esnasında kök boğazında suyun birikmemesi, çiftlik gübresi
verilmesi, gerektiğinden fazla kimyasal gübre verilmemeli, hastalıklı bitkiler
imha edilmeli ve kaliteli tohum kullanılmalıdır.
Kimyasal
mücadelede etkili maddesi de Thrim 80 Wp’den 200 gr/100lt.su veya Maneb 80
Wp’den 100 gr/100lt. su kullanılabilir. Kimyasal mücadele bitkilerin kol attığı
ve meyvelerin 5-6 cm çapında olduğu devrelerde iki veya üç defa yapılmalıdır.
Antraknoz
Hastalığı
Hastalık
etmeni mantar (fungus) topraktan veya tohumdan geçer. Hastalık belirtisi yüksek
sıcaklık ve nem olduğu zamanlarda ortaya çıkar. Yaprakta yuvarlağa yakın koyu
renkli lekeler halinde belirir ve bu lekeler büyüyerek yaprağın buruşarak
kurumasına ve bitkinin ölmesine neden olur. Yaprak sapları üzerinde koyu renkli
uzun lekeler oluşur.
Antraknoz
hastalığı ile kültürel mücadele hastalıksız tohum kullanılarak, münavebe
uygulanarak ve hastalıklı bitkileri imha ederek yapılır. Kimyasal mücadele ise
tohum ilaçlaması ve bitki ilaçlaması olarak yapılır. Tohum ilaçlamasında etkili
maddesi Thiram 80 Wp 300gr/100kg tohum, olan ilaç kullanılabilir. Tohum
ilaçlaması ekimden önce ilaçlı su ile 1 saat ıslatılarak yapılır. Bitkilerin
yeşil aksamının ilaçlaması ise hastalık belirtisinin görülmesiyle yapılmaya
başlanır. Yeşil aksamın ilaçlanmasında etkili maddesi Maneb 80 Wp’den 200
gr/100lt. su veya Zineb 65 Wp’de 400 gr/100lt. kullanılabilir.
5.2.
Zararlıları ve Mücadelesi
Bozkurt
Zararlının
erginleri Nisan sonlarında görülür. Larvaları taze yaprak ve sürgünleri yiyerek
zarar yapar. Zararlının daha sonraki gelişme dönemlerinde bitkiyi toprağa yakın
yerlerinden keserek zarar yapar.
Erginler
yumurtalarını toprağa, bitki sapına veya bitki yapraklarına bırakırlar.
Bozkurt
zararlısı ile kimyasal mücadele tohum ilaçlaması, toprak yüzeyi ilaçlaması ve
ilaçlı kepekle yapılır. Tohum ilaçlamasında etkili maddesi Thrıchlorfon 80’den
12 gr/1kg tohum olan ilaçlar nemlendirilmiş tohum ile ilaç karıştırılarak ekim
yapılır. Zehirli kepekle mücadele için etkili maddesi Endosulfan 32.9 olan
ilaçlardan 350 ml 10 kg kepekle karıştırılır ve 500 gr şeker ihtiva eden
şekerli su ile macun hazırlanır. Hazırlanan bu macun akşam üzere 5-8 kg/da
olacak şekilde bitki diplerine atılır.
Kırmızı
örümcek
Kırmızı
örümcekler bitki, özsuyunu emerek beslenirler. Emgi sonunda yapraklar sararır,
kıvrılır ve kururlar. Yaprakların alt yüzeyinde ördükleri ağ içerisinde ergin,
nimf ve yumurtalar birlikte bulunur.
Kırmızı
örümcekle kimyasal mücadelede etkili maddesi Dichlorvos 50 olan ilaçlardan
200ml/100lt. su ve Propargit 30 olan ilaçlardan 100gr/100lt. su kullanılabilir.
Yaprak
Bitleri
Bitki
özsuyunu emerek bitkilere de zarar yaparlar. Salgıladıkları zehirli maddeler
nedeniyle yapraklarda deformasyonlar meydana gelir. Salgıladıkları maddeler
yaprak yüzeyini örterek solunum ve özümlemeye engel olurlar.
Yaprak
bitleriyle kimyasal mücadelede etkili maddesi Malathion 20’den 400ml/da ve
Diazinon 20’den 200 ml/da olan ilaçlar kullanılabilir.
Karpuz Telli
Böceği
Ergin üstten
yarım küre şeklinde görülen kanatlarının üzerinde altışar adet açık siyah
renkte lekeler bulunan ve uğur böceğine benzeyen bir böcektir. Kırmızımsı
renkte olup larvaları kavuniçi renginde oval ve geniştir. Larvaların üzeri
dikenimsi kıllarla örtülüdür. Erginler kışı yaşadığı bitki artıkları arasında
geçirerek Mayıs, Haziran’da yumurtalarını bitki yaprakları altına kümeler
halinde bırakır. Erginler çiçek meyve, meyve gözlerinde ve genç sürgünlerde,
larvalar ise yapraklarda zarar yapar.
Mücadelesinde
Malathion wp 400 gr/da, Bazinon 20 Em 200 ml/da veya korfen 50 Em 100 ml/da
olarak kullanılabilir.
6. HASAT, HARMAN VE DEPOLANMASI
Karpuz
hasadı meyve sapına bağlı bulunan kulakçıklar kuruduğunda, meyve sapı
inceldiğinde ve meyve kabuğu olgunluk parlaklığına ulaştığında elle
yapılmalıdır. Karpuzlar hasat, depolama ve taşıma sırasında
zedelenmemelidir.
Depolama üst
üste fazla konmamalı ve depolarda fazla bekletilmeden satışa sunulmalıdır.
Verim ve
Maliyet
Bölgemizde
uygun yetiştirme tekniği uygulandığında sulu şartlarda karpuzda 6.000 kg/da
verim alınabilmektedir.
Karpuz maliyeti ile ilgili Bölgemizde herhangi bir çalışma yapılmamıştır. Ancak Köy Hizmetleri Tokat Araştırma Enstitüsü tarafından Amasya yöresinde yapılan çalışmada sulu şartlarda karpuz verimi 2.390 kg/da iken makine işgücü ihtiyacı 2.19 sa/da, insan işgücü ihtiyacı ise 33.84 kg/da bulunmuştur.
Karpuz tohumu çeşitlerini görmek ve karpuz tohumu satın almak için tıklayınız