Yıllık, soğanımsı, rizomlu, yumrulu çiçek hakkında
Bunlar, tohumundan ya da çiçeklerinden üretilerek yetiştirilen ve bir gelişim mevsimi sonunda bozulup ölen bitkilerdir. Bu tür bitkilerden dayanıklı olanları, doğrudan doğruya çiçek açacakları toprağa ilkbahar mevsiminde ekilir. Burada çimlenip gelişir, renkli çiçek tarhları ya da bordürleri oluşturup sonbahardaki ilk donlara kadar çiçek açmayı sürdürür. Bu grupta alissum, aynısefa çiçeği (kandil çiçeği), bir yıllık kasımpatılar, latin çiçeği, ayçiçeği, gelincik, muhabbet çiçeği vb'leri sayabiliriz.
Yarı dayanıklı çiçekler soğuk havada üretilemez. Bu nedenle tohumları ilkbaharda sıcak yastıklara ekilir. Burada çimlendirilip elde edilen fidelerinin bakımı sera gibi kapalı mekânlarda yapılır ve yaz başlarında tüpler içindeki fideleri alınıp bahçeye ekilir. Bu grup içinde hercaimenekşe, lobelya, tütün çiçeği, petunya, alev çiçeği, kadife çiçeği, bir yıllık karanfiller vb'leri sayılabilir. Bazı duyarlı bir yıllık çiçekler, yaz mevsiminde en sıcak zamanlarda yetiştirildikleri saksılar içinde bahçeye çıkarılabilir. Bu çiçekler arasında sinerelyaları sayabiliriz.
İki yıllık Çiçekler
İki yıllık çiçekler, birinci yılında tohumundan yetiştirilip ikinci yılında çiçek açacakları yerlere dikilir. Bunların çoğu dayanıklı bitkilerdir. Yazın bahçeye dikilir ve genç fideleri sonbahar mevsiminde çiçek açacakları yerlere şaşırtılır. Bu grup içinde çançiçeği, hüsnüyusuf, unutmabeni vb. sayılabilir. Bütün bunlar, çiçek tarhları için en uygun bitki türleridir. iki yıllık çiçekler arasında birkaç tür de yarı dayanıklıdır. Bunlar içinde şebboy vb'lerini sayabiliriz. Bu türler, tüm yaşamları boyunca ılık iklim koşullarına gereksinir. Bir kış başında ekilip ikinci yılda çiçek açmaları beklenir. Bazı iki yıllık bitkilerin çiçek açma dönemi bitince bu türlere bir yıllık bitki işlemi uygulanır. Bunlar yerlerinden sökülür ve yeni tohumları ekilir.
Çok Yıllık Çiçekler
çok yıllık bitki, yıldan yıla gelişip serpilerek uzun yıllar yaşayan ağaç, ağaççık, çalı ve dayanıklı otsu bitki vb. anlamına gelir. Bu türlerden konumuzu ilgilendiren çok yıllık dayanıklı otsu bitkiler, bahçelerimizde uzun yıllar yaşar. Her yıl kış mevsiminde gövde ve yaprakları ölürken kökleri dinlenmeye geçer. İlkbahar mevsimi gelince, bu türlerin toprak üstü kesimleri tüm canlılığıyla âdeta topraktan fışkırır gibi gelişir. Bu duruma istisna olup da kışın yaprakları ölmeyen karanfil, süsen vb. türler de vardır. Dayanıklı çok yıllık çiçekler böyle uzun yıllar yaşarken gülhatmi, keten çiçeği vb. gibi bazı türlerin ömrü yalnızca birkaç yıldır. Kimi çok yıllık çiçekler de yarı dayanıklıdır. Bu gibi türlerin kış mevsiminde korunması gerekir. Bu gruba, çok yıllık kasımpatılar ve sardunyalar girer. çok yıllık çiçek türlerinden oldukları halde ikinci yıl ve sonrasında bozuldukları için bir yıllık çiçek işlemi gören çiçek türleri de vardır. Bunlar arasında aslanağzı, nemezya ve petunya ile benzerlerini sayabiliriz.
Soğanlı
Bitkiler
Bir bitkinin soğanı; yumurta
biçiminde, bir ucu sivri öteki
ucu yuvarlak olan ve söz konusu
bitkinin besin deposunu
oluşturan organıdır. Bu soğanın
alt kısmında, bitkinin cücük de
denilen içteki 'tomurcuğunun'
çevresini saran etli ve özlü
tabakalar halindeki yaprakları
bulunur. Tomurcuğun içinde,
bitkinin toprak üstündeki
yaprak, sap ve çiçeklerindeki
özlerden vardır. Bu tomurcuk
gelişmeye başlayınca,
çevresindeki yaprakların etli ve
özlü besinlerini kullanır. Bir
yandan bitkinin toprak üstündeki
gövde, yaprak, sap ve
çiçeklerini oluştururken, bir
yandan da toprağın derinliğine
doğru uzayan köklerini meydana
getirir. Bahçe çiçeklerinden en
fazla tanınan dayanıklı soğanlı
bitkilere örnek olarak
zambakgiller familyasındaki
kardelen, sümbül, beyaz zambak,
nergis, lale vb'lerini
sayabiliriz. Bazı soğanlı
bitkiler ise yarı dayanıklı
olur. Bunlar özellikle soğuk
iklimlere karşı duyarlıdırlar.
Bu türler arasında amarillis
vb'leri sayılabilir.
Soğanımsı Organları Olan
Bitkiler
Genelde bitki soğanlarına
benzeyen ama küresel yapıda olan
organları bulunan bu bitkiler,
toprak üstü kesimleri ile toprak
altındaki köklerini bu soganımsı
yapıdaki organlarıyla oluşturur.
Bu türden soganımsı organı
bulunan bitkiler arasında
çiğdem, glayöl vb'lerini
sayabiliriz.
Rizomlu
(Kök gövdeli-Kök saplı) Bitkiler
Rizom, bitkinin toprak altında
ve bazen toprak üstünde uzayan
etli ve özlü besin taşıyıcı
organıdır. Bitkinin sap, yaprak
ve çiçekleri, rizomundan toprak
üstüne doğru uzayan kısmından
çıkıp gelişir. Soğan ya da
soğanımsı organlar gibi rizomlar
da bitkinin besin deposudur.
Rizoma bağlı saçak kökler
topraktan gerekli besinleri alıp
depolar ve bitkinin toprak üstü
kesimlerini bununla besler.
Çiçek bahçelerinde en çok
tanınan rizomlu bitkiler
arasında inci çiçeği, bazı süsen
türleri vb'leri sayılabilir.
Yumrulu
bitkiler
Yumrular, toprak altında
bitkinin gövdesinin ya da
kökünün şişip büyüyerek besin
deposu haline gelen
organlarıdır. Yumrular,
içlerinde 'tomurcuk' ya da cücük
denilen kesimleriyle bitkinin
gövde, sap, yaprak ve çiçekleri
ile köklerini oluşturur. Çiçek
bahçesindeki yumrulu bitkiler
arasında akşam sefası, anemon
(Manisa lalesi), dalya
yıldızçiçeği, yumrulu begonyalar
vb'leri sayılabilir.
Çiçek tohumu çeşitlerimizi görmek ve çiçek tohumu satın almak için tıklayınız