KARANFİLLER (Diğer adı: Bahçe karanfili)

Karanfilgiller familyasının örnek bitkileridir. 300'ü aşkın doğal ve kültür türü bulunan karanfillerin anayurdunun Akdeniz Havzası olduğu düşünülmekte, bu bölgede yabani örneklerine de rastlanmaktadır. Genelde karanfiller 4060 cm. kadar boylanabilen dayanıklı ya da yarı dayanıklı, bir iki veya çok yıllık otsu bitkilerdir. Ota benzeyen yeşil ya da gri yeşil renkli, şeridimsi ince uzun ve kenarları dişsiz yaprakları vardır. Yaz aylarında 16 tanesi başaklar oluşturup yalınkat ya da katmerli açan gösterişli çiçeklerinin temel rengi kırmızıdır. Ancak beyaz, sarı, turuncu, pembe, bordo vb. renklerde ya da iki renkli çiçek açan karanfil türleri de vardır. Tüm karanfiller bahçelerdeki tarh ve bordürlerde çarpıcı etkiler yaratır, kayalık bahçelere de çok yakışırlar. Ayrıca evlerde pencere önü ve balkonlara konulan plastik kutu saksılarda da

İstekleri ve Üretimi

Karanfiller bol güneşli ortamları; organik madde yönünden zengin bitek, süzek (suyu iyi akıntılı) ve alkalin toprakları sever. Yetiştirileceği yerde toprağın asiditesi yüksekse toprak, sönmüş kireç atılarak ıslah edilmelidir. Makul düzeyde suyu seven karanfil bitkisinin üretimi, sonbahardan ilkbahar başlarına kadar ekilen tohumlarıyla gerçekleştirilir. Ama daha pratik ve hızlı biçimde üretimi, yeşil gövde çelikleriyle ya da bitkinin kökten bölünmesiyle ilkbahar mevsiminde yapılır.

Karanfil çiçeği tohumu çeşitlerimizi görmek ve karanfil çiçeği tohumu satın almak için tıklayınız

Galanthus nivalis

KARDELEN (Diğer adları: Kar çiçeği, Kış çanı)

Nergisgiller familyasındandır. Anayurdu Avrupa anakarasının doğusu ile özellikle Kafkasya olan Galanthus cinsi bitkilerin 12 doğal ve pek çok kültür türü bulunmaktadır. Bunlardan gerçek bahçe severlerin süs bitkisi olarak yetiştirmek üzere en çok ilgilendikleri doğal tür olan G.nivalis türünü kitabımıza alıyor ve kısaca Kardelen diye adlandırıyoruz. 823 cm. kadar boylanabilen kardelen, dayanaklı ve soğanlı otsu bitkidir. Kökünden süren şerit biçimli yeşil yaprakları; bu yaprakların ortasından uzayan sapların tepesinde sonbaharın sonlarından ilkbaharın başlarına kadar aşağı doğru sarkarak açan çan biçimli beyaz renkli çiçekleri vardır. Bu çiçekler, kimi zaman bitkinin çevresinde kar bulunurken bile açık kalırlar. Pek fazla gösterişli bir bitki olmayan ama karşı konulmaz bir hevesle bahçelerimizde yetiştirilmesi sürdürülen kardelen, çiçek bahçelerinde bazen bordürlerde ama çoğu kez ağaç altlarında ve bahçenin en olmadık köşelerine bile ekilip buralarda çok iyi gelişmektedir.

İstekleri ve Üretimi

Kardelen bitkisi yarıgölge ve serin ortamları; ağaç altlarındaki nemli ve organik madde yönünden zengin bitek bahçe toprağını sever. Bitki, soğanlarının ekimiyle üretilir. Soğanları toprakta 1015 cm. derinliğe ve 10'ar cm. aralıklarla ekilir. Kardelen bitkisinin çiçeklenme dönemi bittikten sonra, ilkbaharda toprağın altında çoğalmış soğanları sökülerek ve değişik yerlere ekilerek bitki çoğaltılabilir. İstenirse bitki topraktan sökülüp başka yerlere şaşırtılır ve bu durumda kardelen bitkisi yeni yerine kolayca uyum sağlayıp gelişmesini sürdürür. Ayrıca, kardelen çiçekleri bol sayıda tohum verir. Bu tohumlar, çiçeklerden alınır alınmaz bekletilmeden dere kumu, torf ya da yaprak çürüntüsü (kompozit) içeren harca ekilir ve kolayca çimlendirilebilir. Ama bu yöntemle çoğaltılan bitkinin, soğanla üretimin tersine çok geç, 34 yıl sonra çiçek açacağı akıldan çıkarılmamalıdır. Kardelen bitkisi üretilirken çevresindeki otlar temizlenmez. Çünkü bunlar bitkiye nem ve gölge sağlar. Ama yaz mevsiminde kardelen bitkisinin yaprakları sararıp solunca yabani otlar temizlenir. Kardelen, üretimi çok kolay ve bakımı en zahmetsiz bitkilerdendir.

Chrysanthemum türleri

KASIMPATI'LAR (Diğer adı: Krizantem)

Bileşikgiller familyasındandır. Anayurdu Uzakdoğu olan ve bilimsel adındaki Chrysanthemum sözcüğü 'altın çiçek' anlamına gelen, Kuzey Yarıküre'de yetişen Kasımpatı'ların 200 kadar doğal türü vardır. Bir ya da çok yıllık otsu ya da çalı formundaki kasımpatıların 300 dolayında kültür türü de elde edilmiştir. Genelde kasımpatılar 40120 cm. kadar boylanabilen dayanıklı bitkilerdir. Gövdeleri dipten başlayarak çok dallı, sürgünleri dikine uzayan yapıdadır. Yaprakları yeşilin çeşitli tonlarında çok parçalı, oval ya da şeridimsi biçimli, kenarları çoğu kez kaba dişli olurlar. Doğal kasımpatılar sonbahar mevsiminde çiçek açarken kültür türleriyle hemen her mevsimde, sera ya da benzeri mekânlarda çiçek açan kasımpatılar elde edilmiştir. Kasımpatıların genellikle salkım halinde ve yalınkat ya da katmerli açan bileşik çiçekleri, siyah ile mavinin dışında hemen her renkte ve kimi türleri de iki renkli olur. Çiçek bahçelerinde gruplar halinde yetiştirildiğinde tarhlar, bordur ve yaya yolları boyunca güzel duran kasımpatılar makbul kesme çiçeklerden de sayılır.

İstekleri ve Üretimi

Kasımpatılar genel olarak bol güneşli ve havadar ortamları; her türden gübre ile organik madde yönünden zenginleştirilmiş bitek ve süzek (suyu çok iyi akıntılı) toprağı sever, bolca sulanmayı ve özenli bakımı gerektirir. Üretimleri, kökten bölme ya da yeşil çelikleriyle yapılır. Kökten bölme işlemi ilkbahar ve sonbaharda; yeşil çelikle çoğaltılmaları ilkbahar ve yaz mevsimlerinde yapılmaktadır. Böylece, üretimleri de profesyonel çabayı gerektiren kasımpatıların bahçelerde dikim aralıkları 45-60'ar cm'dir.

Krizantem(Kasımpatı) çiçeği tohumu  çeşitlerimiz görme ve Krizantem(Kasımpatı) çiçeği tohumundan satın almak için tıklayınız

KAYA TERASI (Diğer adı: Gümüş sepeti)

Turpgiller familyasındandır. Anayurdu Arabistan, İran ve Akdeniz Havzası'dır. Bu da bitkinin bilimsel adındaki Arabis sözcüğünün kökenini açıklamaktadır. kaya teresi, yerden 1025 cm. kadar yükselebilen ama bulunduğu yerde sürünerek 60 cm. kadar uzayabilen çok yıllık dayanıklı otsu bitkidir. Kenarları dişli uzunca yaprakları yeşil veya bazen gümüşi gri renklerdedir. Dört taçyapraklı 1,5 cm. genişlikteki yalınkat ya da katmerli küçük çiçekleri beyaz, açık pembe veya koyu pembe renkli olup ilkbahar sonu ile yaz başları arasında bitkinin üzerinde gösterişli kocaman bir salkım oluşturarak açar. kaya teresi bitkisi bahçe duvarlarına tutunarak yetiştiği gibi kayalık bahçelerde de çok iyi gelişir. Kaya tereleri lale, hercaimenekşe ve sümbüllerin altına ekildiğinde, bu bitkilerin zemininde çok hoş bir halı görüntüsü oluşturur.

İstekleri ve Üretimi

kaya teresi bitkisi güneşe açık ortamlardaki kumlu ve pek süzek (suyu çok çok iyi akıntılı) bahçe toprağını sever. Kışlar çok sert geçmiyorsa, o yörede hafif bir malçlama işlemiyle, mevsimi donmadan geçirebilir. Bitki ilkbaharda ya da yaz başlarında ekilen tohumlarıyla üretildiği gibi, kökünden bölünerek çok daha kolayca çoğaltılabilir. Bu durumda dikim aralığı 2025'er cm. olmalıdır. Çoğaltılması istenmese bile, kaya teresi bitkilerinin 34 yılda bir kökünden bölünmeleri gerekir. Çiçek açması biten kaya teresi bitkilerinin üstten makasla kırkılıp kısaltılması (yani uç alınması) da yararlı olur.

Schizanthus wisetonensis

KELEBEK ÇİÇEĞİ (Diğer adı: Şizantus)

Patlıcangiller familyasındandır. Bilimsel adındaki Schizantus sözcüğü, Eski Yunan ca'da 'Yarık Çiçek' anlamına gelen bu bitki cinsinin 11 türü, anayurdu Şili'de doğal olarak yetişmektedir. Bunlardan S.wisetonensis türünü kitabımıza örnek olarak alıyor, kısaca kelebek çiçeği diye adlandırıyoruz. 60 cm'ye kadar boylanabilen kelebek çiçeği bir yılık dayanıklı otsu bitkidir. Dikine uzayan sürgünleri; bu sürgünlerin üzerinde almaşık dizili, yeşil renkli, kenarları dişli yaprakçıklardan oluşan ve eğreltiotununkilere benzeyen bileşik yaprakları vardır. Yaz aylarında kısa sürelerle açan çiçeklerinin bütün taç yapraklan birbirinden farklı ve yarılmış gibi görünüşte olur. 4 cm. kadar genişlikte olan bu çiçekler, bitkinin tepesinde pek gösterişli salkımlar oluşturarak bakır, kırmızı,leylak, mor, şarabi, beyaz ve sarı renklerde açar. Sayılan bu renklerden ikisini bir arada taşıyarak çiçek açan kelebek çiçeklerine de sıkça rastlanır. Özel biçimli ve şaşırtıcı renkli güzel çiçek salkımları olan bitki, çiçek Tarhlarında etkileyici görüntüler yarattığı gibi, verandalar ile evlerde pencere önü ve balkonlara konan saksılarda da pek hoş durur. Ayrıca kesme çiçek olarak da makbul sayılır.

İstekleri ve Üretimi

kelebek çiçeği bitkisi gündüzleri güneşli ve ılık, geceleri serin olan ortamları; organik madde yönünden zengin bitek ve nemli toprakları sever. Yarıgölge yerlerde de iyi gelişir. Tohumları ya ilkbaharda son donlardan önce kapalı mekanlardaki soğuk yastıklara ekilir, çabuk çimlenmeleri için üzeri kapatılan tohumlar 23 haftada çimlenir, gelişen fideleri ilkbaharda havalar ve toprak ısındığında bahçedeki yerlerine 30'ar cm. aralıklarla dikilmek üzere şaşırtılır. Ya da tohumlar ilkbaharda havalar ve toprak ısındığında doğrudan doğruya bahçedeki yerlerine aynı aralıklarla ekilir. kelebek çiçeği bitkisi kısa sürelerle çiçekli kaldığından daha sonra üçer hafta aralıklarla yeniden tohumlarının ekilip yeni bitkiler yetiştirilmesi, çiçek açışının devamlılığını sağlar. Gelişip boyu uzayan bitkinin hereklerle, desteklenmesi gerekir.

KETEN ÇİÇEĞİ

Ketençiçeğigiller familyasının örnek bitkilerindendir. Anayurdu Akdeniz Havzası olan Linum cinsi bitkilerin 100 dolayında türü bulunmaktadır. Bu bitkilerin bilimsel adındaki linum sözcüğü, Latince'de 'keten' anlamına gelir. Gerçekten bu cinsten bir tür bitki, keten kumaşların hammaddesini sağlar. Ama biz, hoş bir bitki oluşu ve bol bol çiçek açışı nedeniyle bahçelerimizde süs bitkisi olarak sevilerek yer alan L.perenne türünü kitabımıza alıyor ve kısaca Keten çiçeği diye adlandırıyoruz. Bu tür, 60 cm. kadar boylanabilen çok yıllık dayanıklı otsu bitkidir. Dikine uzayan sürgünlerinin üzerinde almaşık dizili, kenarları dişsiz, ucu sivri, yalın biçimli ve mavi yeşil renkli yaprakları vardır. Yaz aylarında sürgünlerinin ucunda açan 5 cm. genişlikteki çiçekleri kısa ömürlüdür. Ama, solan çiçekleri hemen koparılırsa ertesi gün yenileri açar. Bitkinin çiçekleri, genelde hindiba bitkisininkiler gibi gök mavisi rengindedir. Ancak beyaz ve kızıl renkte çiçek açan keten çiçeklerine de rastlanır. Keten çiçeği bitkileri, özellikle çiçek bahçelerinin bordürlerinde çok güzel durur.

İstekleri ve Üretimi

Keten çiçeği bitkisi bol güneşli, aydınlık ortamları; süzek (suyu iyi akıntılı) bahçe toprağını sever. Bitki, yaz mevsimi serin yaşanan yörelerde daha bol çiçek açar. Tohumuyla üretilen bitki, döktüğü tohumlarla kendiliğinden çoğalır. Keten çiçeği bitkisinin tohumları ilkbahar başlarında toprak işlenecek duruma gelince bahçelerde kazılıp tırmıkla düzeltilen yerlerine 2030'ar cm. aralıklarla ekilir. Gelişen bitki, olasılıkla o yaz ve kesin olarak ertesi yaz çiçek açar. Keten çiçeği, üretimi kolay ve bakımı pek zahmetsiz olan bitkilerdendir.

Keten Çiçeği tohumundan satın almak için tıklayınız

 

KINA ÇİÇEĞİ

Kına çiçeğigiller familyasının örnek bitkisidir. Anayurdu Asya anakarasının tropikal bölgeleri ve özellikle Hindistan olan bir yıllık dayanıklı otsu bitkidir. 2090 cm. kadar boylanabilir. Dikine uzayan sürgünleri üzerinde almaşık dizili, kenarları ince dişli yeşil yaprakları vardır. Temmuz ayından kasıma kadar yalınkat ya da katmerli açan, gül ya da kamelyaları andıran çiçekleri pembe ve kimi zaman da kırmızı veya somon renginde olurlar. Bitkinin olgunlaşan çiçeklerinden oluşan tohum kapsüllerine

dokunulduğunda, bir anda tüm tohumlarını çevresine fırlatması ilginç bir görüntü oluşturur. Bu nedenle bazı Batı dillerinde kınaçiçeği bitkisinin bir adı da 'dokunma bana' anlamına gelen sözcüklerden meydana gelmektedir. Kınaçiçeği bitkilerinin bodur çeşitleri çiçek bahçelerindeki tarh ve bordürlerde; yüksek boylu çeşitleri ise, bahçe sınırlarında çok güzel durur. Yaz aylarında sürgünlerinin ucunda açan 5 cm. genişlikteki çiçekleri kısa ömürlüdür. Ama, solan çiçekleri hemen koparılırsa ertesi gün yenileri açar. Bitkinin çiçekleri, genelde hindiba bitkisininkiler gibi gök mavisi rengindedir. Ancak beyaz ve kızıl renkte çiçek açan keten çiçeklerine de rastlanır. Keten çiçeği bitkileri, özellikle çiçek bahçelerinin bordürlerinde çok güzel durur.

İstekleri ve Üretimi

Kınaçiçeği bitkisi bol güneşli ya da hafif gölge ve sıcak ortamlarda; organik madde yönünden zengin bitek ve nemli bahçe topraklarında çok iyi gelişir. Bitki suyu çok sevdiğinden, kesinlikle susuz bırakılmamalıdır. Kınaçiçeği bitkisi tohumlarıyla üretilir. İlkbaharın başlarında kapalı mekanlardaki sıcak yastıklara ekilen tohumları kısa zamanda çimlenir ve gelişir. Büyüyen fideleri mayıs ayı sonlarında bahçelerdeki yerlerine şaşırtılarak 3040'ar cm. aralıklarla dikilir. Kınaçiçeği, üretimi kolay ve bakımı pek zahmetsiz olan bitkilerdendir.

Kına çiçeği tohumunda satın almak için tıklayınız

Impatients balsamına

KIZ KALBİ ÇİÇEĞİ

Şahteregiller familyasındandır. Anayurdu Asya'nın doğusu ve Kuzey Amerika olan Dicentra cinsi bitkilerin 12 türü bulunmaktadır. Bunlardan klasik çiçek bahçelerinde yaygın şekilde yetiştirilen D.spectabilis türünü kitabımıza alıyor ve bitkiyi kız kalbi çiçeği diye adlandırıyoruz. Kökeni Japonya ile Sibirya olan ve 60 cm. kadar boy atabilen bu tür, çok yıllık yarı dayanıklı otsu bir bitkidir. Dikine uzayan sürgünleri, bu sürgünlerin üzerinde yer alıp da yoğun bir kümeyi oluşturan sıklıkta yeşil renkli, derin loplu ve kenarları ince dişli yaprakları vardır. Nisan ayında hafif bir kavis oluşturan saplarında

sarkarak açmaya başlayan pembe ya da gül rengi, kimi zaman da kırmızı renkli kalp biçimli çiçeklerinin altından, beyaz renkli gözyaşına benzeyen taçyaprağı parçaları sarkar gibi görünür. Çok yıllık çiçeklerin yetiştirildiği bahçelerde ilginç görünüşlü yaprak ve çiçekleriyle hoş duran kız kalbi çiçeği bitkisinin yer seçiminde dikkatli olunmalıdır. Çünkü, ilkbahar mevsiminde havalar serinken yaprak kümesiyle ve çiçekleriyle çok canlı görünen bitki, havalar ısınmaya başlayınca cansızlaşır, küçülür ve yiter gibi olur.

İstekleri ve Üretimi

kız kalbi çiçeği bitkisi hafif gölge ortamları; kum ve kil karışımı bitek topraklan sever. ilk defasında ilkbaharda bahçe toprağına 60'ar cm. aralıklarla ekilen tohumlarıyla üretilen bitki, daha sonra hep kökünden bölünerek çoğaltılır. Sürgünleri pek duyarlı ve sulu olduklarından çelik alınamaz ve çelikle üretilemez. Bu nedenle bitkinin 7,520 cm. uzunlukta kesilen kök bölümleri ya ilkbaharın başlarında ya da bitkinin çiçeklenme dönemi bittikten sonra yaz mevsimi başlarında, gene 60'ar cm. aralıklarla toprağın 56 cm. altına gömülerek ekilir.

Clarkia türleri

KLARK ÇİÇEKLERİ (Diğer adı: Klarkiya'lar)

Küpe çiçeğigiller familyasındandır. Anayurdu ABD'nin batı eyaletleri olan ve o bölge ile Büyük Okyanus'ta deniz araştırmaları yapan Kaptan W. Clark'ın anısına, bilimsel adı Clarkia konulan Klark çiçeği türleri (C.elegans ve C.pulchella), bir yıllık dayanıklı otsu bitkilerdir. 60 - 90 cm. kadar boylanabilen bu türlerin dikine uzayan sürgünlerinin üzerinde karşılıklı dizili, yeşil renkli ve yalın biçimli yaprakları vardır. Yaz ayları boyunca bitkinin yaprak koltuklarında sapsız olarak açan çiçekleri somon rengi, pembe, kızıl, gül rengi, leylak rengi, mor, kırmızı ya da beyaz olur. Bu iki klark çiçeği türünden C.elegans yalınkat, C.pulchella katmerli çiçekler açar. Çiçek bahçelerinde ekildikleri yerlerde pek güzel görünen klark çiçekleri, ayrıca makbul kesme çiçeklerden de sayılmaktadır.

İstekleri ve Üretimi

Klarkçiçekleri yaz mevsimi serin olan güneşli ve yarıgölge ortamlarda; kum ve kil karışımı kuru ve bitek ama azot yönünden zayıf olan topraklarda çok iyi gelişir ve tohumlarıyla üretilir. Bitkinin tohumları ilkbaharın başlangıcında doğrudan doğruya bahçelerdeki yerlerine, kazılıp tırmıkla düzeltilen toprağa 2030'ar cm. aralıklarla ekilir. Serin ortamları seven bitkinin tohumları, kapalı mekânlara kesenkes ekilmez. Ülkemizde Akdeniz ve Güney Ege kıyı şeridi gibi kışı ılık geçiren yörelerde, bitkinin tohumları sonbahar mevsiminde bahçelere ekildiğinde, ilkbaharın başlarında bitkinin çiçek açması sağlanabilir.

Klarkiya çiçeği tohumu çeşitlerimizi görmek ve bu tohumlardan satın almak için tıklayınız