Gypsophila elegans

BAHAR YILDIZI (Diğer adı: Giysofila)

Karanfilgiller familyasındandır. Bitkinin bilimsel adını oluşturan Gypsıtm sözcüğü, alçıtaşı; Philos sözcüğü ise, arkadaşlık anlamına gelir. Böylece bilimsel adından, bazik nitelikteki toprakları seven bitkinin yetiştirileceği toprağını asitliyse kireç dökülüp ıslah edilmesi gerekliliği akla gelebilir. Gysophila cinsi bitkilerin bir ya da çok yıllık bazı türleri vardır. Kitabımızda, anayurdu ülkemizin Küçükasya bölümü olan G.elegans türünü ele alıp kısaca Bahar yıldızı diye adlandıracağız. Yaz boyunca çiçek bahçelerindeki bordürler ile el buketlerine ayrı bir hava ve incelik katan bahar yıldızı bitkisi 30-45 cm. kadar boylanabilir. Genel olarak kayalık bahçelerde, taşlar ve duvarların aralarında çok iyi gelişen bitkinin karşılıklı dizili şerit biçimli yaprakları vardır. Yaz mevsimi boyunca bitkinin sürekli açan yıldız ya da çan biçimli küçük çiçekleri beyaz, pembe ve kimi zaman kırmızı ya da kızıl renklerde olur.

Bahar yıldızı çiçeği tohumu satın almak için tıklayınız

Begonia semperflorens

BAHÇE BEGONYASI (Diğer adı: Yalınkat çiçekli begonya)

Begonyagiller familyasının örnek bitkibahçe begonyasılerindendir. Anayurdu Güney Amerika ve özellikle Brezilya'dır. Bahçe begonyaları 30 cm'ye kadar boylanabilen çokyıllık otsu bitkilerdir. Ama, pek duyarlı yapıda ol duklarından çoğu kez çiçek açışı bitip de bitki bozulmaya başladığında, biryıllık işlemi uygulanır ve bitki elden çıkarılır. Açık ya da koyu yeşil veya bronz rengi irice yaprakları; tek tek ya da ikili açan yalınkat çiçekleri varbahçe begonyasıdır. İlkbahar mevsiminde başlayıp kış mevsibahçe begonyasıminin sert donlarına kadar sürekli çiçek açan bu bitkilerin çiçekleri beyaz, pembe, kırmızı ya da bordo renklerde veya sayılan bu renklerin bileşimleri halinde olur. Bahçe begonyaları yukarıda değindiğimiz gibi sürekli renkli ve çiçekli oluşları nedeniyle bahçelerde çiçek tarhları, bordürler ve evlerde balkonlar ile pencere önüne konulan saksılar için ideal sayılan bitkileri oluştururlar.

İstekleri ve Üretimi

Bahçe begonyaları, bol güneşli olduğu kadar gölge ortamlarda da çok iyi gelişirler. Ancak yetiştirildiği toprağın süzek (suyu iyi akıntılı) ve bitek olması gereklidir. Bunun için nemli bahçe toprağına humus, gübre ve kompozit katılması gerekir. Toprağı sürekli nemli kalabahçe begonyasıcak şekilde makul düzeyde sulanan bahçe bebahçe begonyasıgonyaları tohumuyla çoğaltılır. Bitkinin çok ince toz gibi olan tohumları seralarda çimlenbahçe begonyasıdirilir. Profesyonel üreticiler tarafından ilkbahçe begonyasıbahar başlarında tüpler içinde satışa çıkarılan fideleri, bahçelerde 20-30'ar cm. aralıklarla dikilir. Bu fidelere, iyice gelişinceye kadar, üç haftada bir gübre verilmesi yararlı olur.

Begonya çiçeği tohumu çeşitlerimizi görmek ve satın almak için tıklayınız

Bergenia purpurascens

BERGENYA (Diğer adı: Kış ortancası)

Taşkırangiller familyasındandır. Anayurdu Doğu Asya ve Sibirya bölgeleri olan Bergenia cinsi bitkilerin 8 türü bulunmaktadır. Bunlardan süs bitkisi olarak en çok yeğlenen B.purpurescens türünü kitabımıza alıyor, kısaca Bergenya diye tanımlıyoruz. 45 cm'ye kadar boylanabilen bergenya, çok yıllık dayanıklı otsu bitkidir. Koyu yeşil renkli, oval biçimli, derimsi dokulu ve yüzeyi parlak, iri, gösterişli yaprakları 15-30 cm. kadar uzunluktadır. Bu yapraklar, kış mevsiminde çok hoş morumsu ya da kırmızı renge dönüşebilir. Bitki, kış sonlarına doğru veya ilkbahar başlarında, ortasından uzayan sapların ucunda birçok çiçekten oluşan bileşik salkımlar halindeki çiçeklerini açar. Bu çiçekler beyaz, pembe ya da kırmızı renkte olur. Bergenya bitkisi, çiçek bahçelerinin sınırlarında ve bordürlerde pek güzel durur. Ayrıca evlerde pencere önlerine, balkonlara ve teraslara konulan saksılarda da iyi gelişme gösterir.

Lilium candıdum (ya da L.candide)

BEYAZ ZAMBAK (ya da AKZAMBAK)

Zambakgiller familyasındandır. Anayurdu kesin olarak bilinmeyen beyaz zambak, Kuzey Yarıküre'nin ılıman bölgeleri ve Türkiye'de sıkça yetiştirilmektedir. 11,5 m. kadar boylanabilen çok yıllık dayanıklı soğanlı otsu bitkilerdir. Dikine uzayan sürgünleri, bitkinin dibinden çıkıp bir rozet oluşturarak gelişen şeridimsi biçimli uzun gösterişli yeşil yaprakları vardır. Ayrıca sürgünlerinin üzerinde karşılıklı dizili çok sayı yaprağı olup bunlar rozeti oluşturanlardan daha kısadır. Yaz başlarından temmuz ana kadar sürgünlerinin tepesine yakın simlerinde 10 cm. kadar genişlikte açan saf beyaz renkli çiçekleri, keskin ama güre! kokuludur. Bu çiçeklerde erkek organlar da beyazdır ama çiçektozları çok belirgin şekilde sarı turuncu renkli olurlar. Beyaz zambaklar, çiçek bahçelerindeki tarhlarda ve bordürlerde, duvar ve ağaç önlerinde gruplar halinde yetiştirildiğinde çok hoş dururlar .Ayrıca kesme çiçek olarak da pek makbul sayılırlar.

İstekleri ve Üretimi

Beyaz zambaklar güneşli ve özellikle yarıgölge ortamları; organik madde yönünden zengin bitek ve süzek (suyu iyi akıntılı) bahçe ağını sever. Ama, ağır karakterli topraklardan hiç hoşlanmazlar. Beyaz zambak bitişinin üretimi, soğanlarıyla ya da yan sürgünlerinin daldırılmasıyla yapılır. Bitkinin soğanları, ilkbaharda bahçelerde 2025'er aralıkla fazla derin kazılmayan ocaklara çukurlara) 510 cm. derinliğe ekilir ve çevresine dere kumu konulur. Bu soğanlardan gelişen fidelere şerbet verilirse bitkinin gelişmesi ve çiçek açması hızlandırılır. Çiçek açması biten ve kesilen bitkilerin yerleri sonbaharda kazılarak soğanları çıkarılır, temizlenen soğanlar kuru ve serin bir ortamda ertesi yılın üretim zamanına kadar saklanır. Ancak soğanlar sökülmeyip toprakta bırakılırsa bir sonraki yılda aynı yerde gene beyaz zambak bitkileri gelişir. Bitkinin yan sürgünlerinin daldırılmasıyla yapılan üretim de ilkbahar sonlarında gerçekleştirilir.

Aconitum napellus

BOĞAN OTU (Diğer adlan: Kaplan boğan, Kurt boğan)

Düğün çiçeğigiller familyasındandır. Anayurdu Avrupa anakarası olan Aconitum cinsi bitkilerin pek çok türü bulunmakta, bazıları ülkemizde de yetişmektedir. Bunlardan pek gösterişli bir bitki olduğu için bahçelerde süs bitkisi olarak yetiştirilen A.napellus türünü kitabımıza alıyor ve kısaca Boğanotu diye adlandırıyoruz. 90120 cm. kadar boylanabilen boğanotu çok yıllık dayanıklı otsu bitkidir. Dikine uzayan sürgünleri ile bu sürgünlerin üzerinde almaşık dizili, yeşil renkli, kenarları dişli ve derin loplu büyük yaprakları vardır. Yapraklarının koltuklarından uzattığı saplarda, ilkbahar sonlarından sonbahara kadar koyu mavi, kimi zaman beyaz ya d: bu iki rengi bir arada taşıyarak salkımlar halinde açan çiçekleri, rahiplerin başlarına taktığı kukuletaya benzer biçimli olur. Bu nedenle bazı Batı dillerinde bitkiye rahip kukuletası adı verilmektedir. Boğanotu bitkisi çiçek bahçelerinde geri planda; duvar, çit. kurumuş ağaç ya da gizlenmek istenen diğer çirkin şeylerin önünde yetiştirilir ve buralarda güzel durur.

Browallia Speciosa

BROVALYA'LAR (Diğer adları: Kaplanboğan, Kurtboğan)

Patlıcangiller familyasındandır. Anayurdu Güney Amerika ile özellikle Kolombiya'dır. Adını İsveçli bitkibilimci John Browall'dan alan bitkinin birkaç önemli türü vardır. Bu türlerine göre boyu 25-30 cm'ye kadar çıkan çok yıllık çalımsı bitkilerdir. Oval biçimli ucu sivri, derin damarlı ve parlak renkli yaprakları; 2-2,5 cm. genişlikte beş taçyaprağıyla yıldız biçimi oluşturan ve petunyaları andıran küçük çiçekleri vardır. Çiçek renkleri açık mavi, mor ya da beyaz renkli olur. Açık mavi renkli çiçeklerinin üzerinde mor renkli gölgeler bulunur. Yaz mevsiminden sonbahardaki ilk donlara kadar açmayı sürdüren çiçeklerinin mavi ve mor renkli olanlarının  ortası beyaz, beyaz renkli olanlarının ise sarı-turuncu olur. Brovalya'lar bahçelerdeki çiçek tarhlarında, evlerde pencere önüne konulanlar ile özellikle sarkan sepet saksılarda çok güzel dururlar. Brovalya bitkisinden arada bir uç alınması, yani bazı gereksiz dallarının koparılıp çıkarılması, bitkiyi daha çok çiçek açmaya teşvik eder.

İstekleri ve Üretimi

Bol güneşli ılık ortamları seven brovalya bitkisi, kısmi gölgeli yerlere de dayanabilir. Doğu ve Güney yönüne bakan yerlerde yarıgölgede en iyi gelişmeyi gösteren bitki düzenli olarak sulanır ve arada bir gübrelenirse çok sıcak havalara bile dayanıklılık gösterebilir. Brovalya bitkisi tohumuyla çoğaltılır. Tohumlar önce kapalı mekanlardaki kutulara ekilir ve iki hafta içinde çimlenir. Fideleri ilkbaharda havalar ve toprak ısındığında bahçedeki yerlerine, aralarında 1015'er cm. aralık bırakılarak dikilmek üzere şaşırtılır. Sıcak iklimli yerlerde brovalya bitkisi, döktüğü tohumlarla ertesi yıl kendiliğinden çoğalır. Ancak bu durumda, istenmeyen fazla bitkinin seyreltilmesi gerekir.