Calendula officinalis

AYNI SAFA (SEFA) ÇİÇEĞİ (Diğer adları: Adi nergis, Portakal nergisi, Kltuncuk, Kandilçiçeği, Ölü çiçeği, Susi)

Bileşikgiller familyasındandır. Anayurdu kesin olarak bilinmemekte, ama Akdeniz Havzası ile Güney Avrupa ülkelerinde sıkça yetiştirilmektedir. 60 cm'ye kadar boy atabilen bir yıllık otsu bitkidir. Sürgünleri dikine gelişen bitkinin açık yeşil renkli, karşılıklı dizili, mızrağımsı biçimli yapraklan; ilkbahar ve yaz aylarında devamlı açmayı sürdüren, kasımpatıları andıran, genişliği 2.5-5 cm. olan ve renkleri açık sarıdan turuncuya kadar değişen gösterişli çiçekleri vardır. Böyle sürekli açan güzel

İstekleri ve Üretimi

Bol güneşli ortamları ve kireçli ama organik madde yönünden zengin bitek toprakları seven aynı safa çiçeğinin bakımı çok kolaydır. Ancak, bolca sulanmaları gerekir. Bitki, tohumuyla çoğaltılır. Tohumları ilkbaharda havalar ve toprak ısındığında doğrudan doğruya bahçe toprağına 45 cm. derinliğe, 3040'ar cm. aralıklarla ekilir ve bir hafta içinde çimlenir. Ama çoğu kez ilkbahar başlarında sıcak yastıkta üretilen bitkiler, daha sonra yetiştirileceği yere şaşırtılır. Aynı safa çiçeği, döktüğü tohumlarla bahçedeki yerinde ertesi yıl kendiliğinden çoğalır. Bu durumda istenmeyen bitkilerin seyreltilmesi gerekmektedir.

Aynı safa çiçeği tohumlarımızı görmek ve aynı safa çiçeği tohumunda satın almak için tıklayınız

Acanthus hirsutus

AYI PENÇESİ

Taşkırangiller familyasındandır. Anayurdu kesin olarak bilinmeyen ve Eski Yunanca'daki 'parlak olmayan' sözcüğünü bilimsel adında taşıyan bitki cinsinin 30 kadar doğal türü, Asya ve Kuzey Amerika anakaralarında yetişmektedir. Bunlar, 2075 cm. kadar boylanabilen çok yıllık dayanıklı çalımsı ya da çalılardır. Sürgünleri dikine gelişen bu türlerin 35 yaprakçıktan oluşan bileşik yeşil yapraklarının kenarları ince dişlidir. Bu yapraklar sonbaharda meşe ve akça ağaçlarla aynı zamanda sararıp bronz renge dönüşürler. Astilbelerin yüzlerce minik çiçeği, kuştüyünden oluşmuşa benzeyen hoş başakları meydana getirir. Bu başaklar, bitkinin yeşil renkli yaprakları vardır.


Ballıbabagiller familyasındandır. Şifalı etkileriyle çok yakından tanıdığımız adaçayı bitkisinin yakın akrabası olup anayurdu Brezilya'dır. 1800'lü yılların başlarında İngiltere'ye getirilmiş ve oradan çiçekler dünyasına tanıtılmıştır. Ateşçiçeği, dikine gelişen ve 30-50 cm. kadar boylanabilen çalımsı ya da çok yıllık otsu bitkidir. Ama birinci yılının sonunda bozulduğundan, çoğu kez bitkiye bir yıllık işlemi uygulanır. Yeşil renkli köşeli gövdesi, çok dallı sürgünleri vardır. Oval biçimli kenarları dişli, sivri uçlu, yeşil renkli yaprakları 7 cm. kadar uzunlukta olabilir. Yaz başlarında sonbahara kadar sürekli açan parlak kırmızı renkli, borumsu biçimli gösterişli çiçek salkımlarındaki bir görüntü oluşturan dalya yıldızçiçekleri, bahçelerde kendilerine ayrılan çiçek tarhlarında çok güzel dururlar. Ayrıca evlerin balkonlarında plastik saksılar içinde de yetiştirilebilirler.

İstekleri ve Üretimi

Besince zengin, nemli ama suyu iyi akıntılı (süzek) bahçe topraklarını ve bol güneşli ortamları seven ateşçiçekleri, hafif gölge yerlerde de iyi gelişir. Bitki makul düzeyde sulanır. Ama, yazın sıcak ve kurak havalarda bitkiye verilen su miktarı artırılmalıdır. Ateşçiçekleri tohumuyla çoğaltılır. İlkbaharda 1618 derece sıcaklıklarda sıcak yastıklara ekilen tohumları 14 günde çimlenir. Bitkinin fideleri yeterince gelişince ve toprak ısındığında, bu fideler bahçelerdeki yerlerine şaşırtılarak sıra üzerinde 30'ar cm. aralık bırakılarak dikilir.

Ateş çiçeği tohumu çeşitlerimizi görmek ve ateş çiçeği tohumlarımızdan satın almak için tıklayınız


Taşkırangiller familyasındandır. Anayurdu kesin olarak bilinmeyen ve Eski Yunanca'daki 'parlak olmayan' sözcüğünü bilimsel adında taşıyan bitki cinsinin 30 kadar doğal türü, Asya ve Kuzey Amerika anakaralarında yetişmektedir. Bunlar, 2075 cm. kadar boylanabilen çok yıllık dayanıklı çalımsı ya da çalılardır. Sürgünleri dikine gelişen bu türlerin 35 yaprakçıktan oluşan bileşik yeşil yapraklarının kenarları ince dişlidir. Bu yapraklar sonbaharda meşe ve akça ağaçlarla aynı zamanda sararıp bronz renge dönüşürler. Astilbelerin yüzlerce minik çiçeği, kuştüyünden oluşmuşa benzeyen hoş başakları meydana getirir. Bu başaklar, bitkinin bilimsel adını yadsıtmayan şekilde parlak değil mat olup renkleri kırmızı, kızıl, pembe, şarabi, leylak ya da beyazdır. Astilbe bitkileri çiçek bahçelerindeki gölgelik köşelerde, ağaç altlarında ve duvar diplerinde, 35'lik gruplar halinde yetiştirilerek bordürlerde ve yaya yolları boyunca güzel dururlar. Çiçekleri tam açmadan önce kesilirse, uzun süre dayanan makbul kesme çiçeklerden sayılır ve ayrıca kurutulup çiçek düzenlemelerinde kullanırlar.

İstekleri ve Üretimi

Astilbeler gölgelik ve serin ortamları, her türden gübreyle içeriği zenginleştirilmiş kum ile kil karışımı bitek, derin ve nemli toprakları sever. Yaz mevsiminde havalar çok sıcak ve kurak ise, bol bol sulanmaları gerekir. Astilbe bitkileri tohumlarıyla ya da kökünden bölünerek çoğaltılır. Tohumları, ilkbahar ya da sonbaharda doğrudan doğruya bahçedeki yerlerine ve 3040'ar cm. aralıklarla ekilir. İstenirse solmuş çiçekleri bahçedeki toprağa bırakılarak dökülen tohumlarıyla bitki orada çoğaltılabilir. Astilbe bitkilerinin, üç yılda bir kökünden bölünerek ayrı ayrı yerlere ekilmesi de gerçekten iyi sonuçlar vermektedir.