Bezelye Yetiştiriciliği ve Bezelye Üretimi
Bezelye İklim İsteği
Bezelye iklim isteği bakımından kaprisli bir bitkidir. Bezelye serin
iklim sebzesidir. Donma noktasına yakın düşük sıcaklıklara dayanan bir
sebze türüdür. Havaların serin ve nemli olduğu koşullarda çok iyi
gelişme göstermesine karşın sıcak ve kuru havalardan hoşlanmaz.
Yetiştirilme dönemi süresince sıcaklığın donma noktasının üzerinde
olması arzu edilir. Çimlenme döneminde topraktaki yüksek rutubet tohumun
çürümesine neden olur.
Toprak sıcaklığı 7-8°C olduğunda tohum ekimi yapılır. Bezelye tohumu
2°C?de çimlensede, çimlenme çok yavaş olur. Gelişme döneminde yüksek
sıcaklık ve uzun güneşlenmeden hoşlanmaz. Bu dönemde rutubet ve serin
ortam ister. Gelişme döneminde meydana gelen yüksek sıcaklık ve kuraklık
bitkinin tüm gücünü generatif faza harcamasına neden olur. Bitki bodur
kalır ve meyveler normal iriliklerini alamaz. Çabuk ve zoraki olgunlaşma
nedeniyle verim ve kalitede çok büyük kayıplar oluşur. Gelişme
döneminde toprak yüzeyine yatan bitkilerde mantari hastalıklar büyük
zararlara yol açar, ürünün pazarlanamaz hale gelmesine neden olurlar.
Bezelye belli bir sıcaklık toplamından sonra generatif döneme geçer,
aksi takdirde vegetatif kalır. Bezelye tohumlarının çimlenmesi için en
uygun sıcaklıklar 15-18°C?ler arasındaki sıcaklıklardır. Çimlenme ve
çiçeklenme arasındaki dönemde günlük ortalama sıcaklığın 15-18°C?ler
arasında, çiçeklenme ile olgunluk arasındaki dönemde de sıcaklığın
18-21°C?ler arasında olması istenir. Sıcaklığın yüksek olması durumunda
çiçeklenme süresi kısalır. Çiçeklenme ile olgunluk arasındaki dönemde
sıcaklığın 10°C? ye düşmesi durumunda ise danenin olgunlaşması
gerçekleşmez. Aynı dönemde sıcaklığın 26 °C?nin üzerine çıkmasıda arzu
edilmez.
Bezelyenin yüksek sıcaklığa en duyarlı olduğu dönem çiçeklenmeden hemen
sonraki devredir. Yağışın yetişme dönemi boyunca düzenli ve yavaş olması
danenin yüksek kalitede olmasını sağlar.
Danelerin olgunlaşması devresinde sıcaklığın 30°C üzerine çıkması
halinde, tohumlar canlılıklarını kaybeder. Haşlanma dediğimiz olay
oluşur.
Işık yoğunluğu da gelişme ve verim üzerine etkili olur. 15.000 Lux?lük
aydınlatmada bitki normal geliştiği halde daha düşük yoğunlukta ise
çiçek salkımlarındaki çiçek sayısı azalır. Işık yoğunluğu artarsa buna
bağlı olarak çiçek sayısı artar.
Toprak İsteği
Toprak isteği bakımından seçicidir. Serin ve yağışlı dönemde
yetiştirildiği için alüviyal ve su tutma kapasitesi yüksek topraklarda
çok iyi gelişir. Ağır topraklardan hoşlanmaz. Çimlenme döneminde ıslak
ve çok rutubetli topraklarda tohum iyi çimlenmez. Toprak ıslaklığı
gelişmeyi olumsuz yönde etkiler. Gövdenin ve meyvelerin ıslak toprakla
temasını önlemek için gerekli önlemler alınmalıdır.
Erkencilik için kumlu-tınlı topraklar daha uygundur. Erkenciliğin önemli
olmadığı hallerde yüksek verim ve iyi nitelikli ürün alabilmek için iyi
draje edilmiş killi-tınlı topraklar tercih edilmelidir. Düşük pH?lı
topraklarda azot ve fosfor alınımının azalması nedeniyle dane verimi de
azalmaktadır. Bu nedenle toprak pH?sının 6.5-7 civarında olması istenir.
Yetiştirilme Şekli
1.Toprak hazırlığı
2.Çapalama
3.Herek verme
4.Sulama
5.Gübreleme
6.Olgunluk hasat ve depolama
7.Verim
Toprak Hazırlığı ve Ekimi
İlkbahar üretimlerinde topraktaki azot bakterilerini ve
mikroorganizmaların faaliyetlerini kolaylaştırmak için toprak sonbaharda
20-25 cm derinlikte bir iki defa sürülerek havalandırılır. Ekim
sonbaharda yapılacak ise tarla anız bozumunu takip eden sürümden sonra,
ekim öncesinde tekrar sürülmelidir. Toprağın çok iyi işlenmesi
gereklidir. Büyük işletmelerde hasat makine ile yapıldığından tarla
yüzeyinin çok düzgün olması gerekir. Hem sonbahar hemde ilkbahar
ekimlerinde işlenen toprak tırmıkla düzeltilerek ekime hazır hale
getirilir.
Tohum ekimi bölgenin iklim şartlarına bağlıdır. Kasım ayında Mayıs ayına
kadar tohum ekimi yapılabilir. Ülkemizde tohum ekimi genellikle Şubat
ve Mart aylarında yapılmaktadır. 30 Kasım?a kadar sonbahar çeşitleri,
Şubat ayından 15Mart?a kadar erkenci çeşitler, Nisan başına kadar yarı
erkenci ve geçci çeşitler, 15 Nisan?dan sonra sıcağa dayanıklı
çeşitlerin ekimi yapılmaktadır.
Ekim şekli ve ekim aralıkları çeşit özelliğine, işletme büyüklüğüne ve değerlendirilme şekline göre değişiklik gösterir.
Hasadın elle yapıldığı işletmelerde tohum ekimi önceden hazırlanmış
masuralara (karık), makinalı hasadın uygulandığı işletmelerde ise düze
yapılır. Ekimin mutlaka toprak tavında iken yapılması gerekir.
Tohumların ekim derinliği ortalama 3-5 cm olmalıdır.
Yetiştirme döneminde düzenli yağış alan veya yağmurlama sulama imkanı
olan tarlalara düze ekim daha uygundur. Yetiştirilecek bezelye sırık
çeşidi ise masuralara ekim yapılmalıdır. Yer çeşitleri düz tarlaya
mibzerle ekilmelidir. Düze ekimlerde sıra arası 30-40 cm sıra üzeri 5-10
cm olacak şekilde tohum ekimi yapılmalıdır. Sırık çeşitleri ise sıra
arası 50-80 cm sıra üzeri ise 15-25 cm olmalıdır. Sırık çeşitler
masuraların boyun noktalarına ocakvari olarak ekilir. Bu nedenle her
ocağa 4-5 adet tohum atılır. Dekara atılacak tohum miktarı ekim sıklığı
ve tohumun büyüklüğüne bağlı olarak değişir. Ortalama olarak dekara
yaklaşık 10-12 kg arasında tohum ekilir. Ortalama olarak m 2?de 30-40
adet çimlenebilecek tohum bulunmalıdır.
Çapalama
Tohumların çimlenerek bitkilerin toprak yüzüne çıkıp gelişmeye başladığı
ilk hafta içinde büyümeleri çok yavaştır. Yabancı otlar bitkilerin 4-5
yapraklı olduğu dönemlerde gelişmeye çok zarar verirler. Bu dönemde
toprağı havalandırmak, varsa kaymak tabakasını kırmak, yabancı otları
almak ve gerekiyorsa seyreltme yapmak amacı ile birinci çapa yapılır.
İlk çapa çok yüzeysel yapılmalı ve köklere zarar verilmemelidir. Birinci
çapadan yaklaşık 20gün sonra bitkiler 25-30 cm boylandıkları ve yabancı
otların fazlalaştığı dönemde ikinci çapa yapılır. Bu çapa ile
bitkilerin boğazları doldurulur. Genellikle ikinci çapa zamanı
çiçeklenmeden önceki dönemdir. Bezelyelere iki çapa yeterlidir. Ancak
kaymak tabakası ve yabancı otların oluşması halinde üçüncü bir çapa
yapılabilir.
Herek Verme
Sırık bezelyelerde ikinci çapa ile birlikte herek verme işlemi de
yapılır. Kafes tellerle, zikzaklı gergin iplerle, kargı veya sırıklarla
bitkilere herek verilir. Herekler bitkilerin rüzgardan ve toprakta
bulunan nemden zarar görmemesini sağlar. Bitkiler hereklere büyüme
uçlarındaki sülüklerle çok sağlam olarak tutturulur. Böylece rüzgar ve
toprak rutubetinden bitkinin gövdesi, ve meyveleri olumsuz yönde
etkilenmez. Ayrıca bezelye bitkileri kafes telleri üzerinde de
yetiştirilebilir. Bunun için bir metre genişliğindeki ve 3-4 m?de bir
dikilen kazıklara kafes telleri meyilli şekilde duvar gibi çekilir.
Bezelye bitkileri bu kafes telleri üzerinde çok iyi gelişir. Düzenli
hasat yapılarak kaliteli düzgün meyveler elde edilir. Özellikle bu
yöntem küçük aile işletmelerinde sofralık, taze bezelye üretiminde
kullanılır.
Sulama
Sonbaharda yapılan bezelye yetiştiriciliğinde, bitkinin gelişme dönemi
genellikle yağışlı döneme rastladığı için sulamaya hemen hemen hiç
ihtiyaç duyulmaz. İlkbaharda yapılan ekimlerde iyi bir gelişme
sağlayabilmek için hava ve toprak şartlarına bağlı olarak düzenli
aralıklarla sulama yapılmalıdır. Çiçeklenmeden önceki dönemde ve meyve
tutumundan sonraki dönemde olmak üzere en az iki defa sulama yapılır.
Çok nadir hallerde havalar çok kurak giderse üçüncü bir sulama
yapılabilir. Sulama karık usulü veya yağmurlama şeklinde yapılır.
Gübreleme
Bezelye kendinden önce yetiştirilmiş olan bitkiye verilmiş olan
gübrelerle çoğu kez yetinmektedir. Bezelyeye çiftlik gübresi vermekten
kaçınılmalıdır. Çiftlik gübresi vegatatif kısımların aşırı gelişmesini
sağlar ve bakla, dane veriminin azalmasına neden olur. Ancak toprağın
fiziksel yapısını düzeltmek için verilmesi gerekiyorsa, bezelyeden önce
yetiştirilen çapa bitkilerine verilmelidir. Bezelye, potasyum ve fosfor
eksikliğine karşı çok hassastır. Topraktaki fosfordan çok iyi
faydalanır. Ekim öncesi toprak işleme sırasında dekara 3-4 kg saf azot,
8-10 kg fosfor ve 20kg potasyum verilmelidir. Hafifi bünyeli topraklarda
veya hasadın elle yapıldığı yetiştiricilikte toprağa verilen gübre
miktarı arttırılmalıdır.
Olgunluk, Hasat ve Depolama
Bezelyede hasat olgunluğuna gelmiş baklalar en geç iki-üç gün içinde
hasat edilmelidir. Özellikle kuru ve sıcak havalarda daneler çok çabuk
olgunlaşır. Hasat zamanında yapılmaz geç kalınırsaA daneler unlu bir
durum alır ve konservelik kalitesi çok düşer. Bu nedenle konservelik
bezelyelerin hasat olgunluğu tendrometre denilen alet yardımı ile
belirlenir. Tendrometre danelerin muayyen bir basınca karşı dayanma
gücünü gösteren ve ibresi uzmanların istediği rakamı gösterdiği anda
bezelyelerin hasadını karar verdirmeyi sağlayan bir alettir. Bezelye
tarlaları uzmanlar tarafından düzemli olarak kontrol edilerek hasat
olgunluğuna gelmiş baklaların oranı %70?in üstüne ulaştığı, tendrometre
değerinin de 90-95?i gösterdiği dönemde hasada karar verilir. Hasadın
kısa sürede zaman geçirilmeden yapılması gerekir. Konservelik bezelyeler
genellikle geniş alanlarda yetiştirilir. Bunların hasadı yukarıda
açıklandığı gibi hasat olgunluğuna geldiğinde bir defada makine ile
yapılır. Tarlada hasat olgunluğuna gelmiş bezelye bitkileri biçilerek
veya sökülerek konserve fabrikalarına getirilir, özel makineler ile
danelenir ve boylara ayrılır.
Bezelyenin sap, yaprak ve daneleri ayrılan boş baklaları ve gövde
parçaları ayıklama makinesinin diğer kısmından atılır. Bu atıklar çok
değerli bir hayvan yemidir. Konserve sanayinde kullanılan bezelye
daneleri büyüklüklerine göre en küçükten başlayarak 0-1-2-3 gibi
numaralar ile gruplandırılır.
Küçük işletmelerde ise bezelye hasadı kademeli olarak elle yapılır.
Hasat olgunluğuna gelmiş bezelyeler 3-4 gün ara ile düzenli olarak
bitkilere zarar vermeden elle hasat edillirler. Genellikle sırık
bezelyeler küçük işletmelerde yetiştirilirler, hasatları ise kademeli
olarak elle yapılır. Büyük işletmelerde ise genellikle yer çeşitleri
yetiştirilir ve önce belirtildiği şekilde hasatları makine ile ve bir
defada yapılır. Hasadın kademeli olarak elle yapılması kalite ve verimi
olumlu yönde etkiler.
Hasat edilen bezelyeler hemen piyasaya sevk edilir. Konservelik
bezelyeler ise fabrikalara sevk edilerek daneleri ayıklanır. Pazara sevk
edilen bezelyeler 5-10°C sıcaklıklarda 2-3 günlük bir süre
bekleyebilir. Sürenin uzaması halinde zararlanmalar görülür. 0-1°C?de
%85-90 nemde bezelyeler baklalı olarak 4-6 hafta muhafaza edilebilir.
Kuru danelerin muhafaza süresi daha uzundur. 5°C sıcaklıkta %50-55
nemde kuru dane içerisindeki nem %10-12 civarında olduğunda saklama
süresi 1-2 yıl arasında değişir. Ancak sıcaklık ve nem birlikte
yükselirse bu süre hızla kısalır.
Verim
Bezelyede verim çeşidinin yer ve sırık oluşuna, baklada bulunan dane
sayısı ve iriliğine, ekolojik şartlara bağlı olarak değişir. Bir dekar
alandan baklalı taze bezelye olarak 1500-2000 kg taze iç bezelye olarak
ise 500-800 kg arasında ürün alınır.